Projekt stacji „Stadion Narodowy” (pierwotnie planowanej jako „Stadion”) powstawał w ramach jednego z największych metropolitalnych przedsięwzięć infrastrukturalnych ostatniej dekady w Europie.
Inwestor zdecydował o przeprowadzeniu go w systemie dwuetapowym, w tym „Zaprojektuj i Zbuduj”. Naszym zadaniem, po wygranym konkursie międzynarodowym, było sporządzenie Wielobranżowego Projektu Koncepcyjnego. Opracowany przez nas tenże projekt stał się następnie podstawą do zdefiniowania zamówienia w przetargu na generalnego wykonawcę i jednym z elementów kontraktu inwestora z nim. Tak postawione zadanie okazało się relatywnie trudne. Wymagało zawarcia w fazie koncepcji najważniejszych elementów projektu architektonicznego oraz dokonania autorskiej oceny, które z nich powinny być rozwinięte szczegółowo jako najistotniejsze dla zdefiniowania charakteru centralnego odcinka drugiej linii metra. I to z detalami włącznie. Należało następnie dokonać stosownych zapisów tychże najistotniejszych części i detali projektu koncepcyjnego, aby przetrwały one do końca budowy i stanowiły ostoję tożsamości projektu, także po zakończeniu inwestycji i oddaniu jej do użytku.
Wiodącą ideą było stworzenie przestrzeni użytkowej stanowiącej syntezę architektoniczną funkcji, malarstwa i elementów rzeźbiarskich w połączeniu z technologią i konstrukcją. Jednym z założeń realizacji takiej renesansowej triady był pomysł współpracy z artystą, malarzem światowej sławy mającym doświadczenie projektowania w przestrzeni miejskiej. Wyróżniające się w tkance miejskiej barwne wyjścia z metra zostały pomyślane jako rzeźbiarskie i malarskie artefakty, stalowo – szklane elementy ułatwiające m.in. orientację w skali metropolii. Na peronach, pod nieobecność światła słonecznego, w oświetleniu sztucznym stworzono uniwersum, w którym architektura oddaje inicjatywę barwie i narracji plastycznej.
Obsługujemy pliki cookies. Jeśli uważasz, że to jest ok, po prostu kliknij "Akceptuj wszystko". Możesz też wybrać, jakie chcesz ciasteczka, klikając "Ustawienia".