Konkurs PGNGK Kasprzaka

Architektura, urbanistyka – uwarunkowanie historyczno-przestrzenne, kontynuacja zastanych wartości

Projekt jest inspirowany istniejącą, bardzo wartościową historycznie i architektonicznie tkanką zabudowy, której układ urbanistyczny narastał w logice industrialno-organicznej przez ponad sto lat. Obszar Gazowni Warszawskiej, którego częścią jest teren objęty konkursem tworzy część genotypu Warszawy ukształtowanego semantycznie, historycznie i emocjonalnie poprzez całe poprzednie stulecie począwszy od XIX wieku.

Dlatego proponowany przez nas projekt kontynuuje i dopełnia zastany układ historyczno-urbanistyczny kształtując nowe budynki w sposób rozrzeźbiony, definiując długości poszczególnych elewacji nowej zabudowy jako równe długościom fasad istniejących budynków, tworząc różnorodne dziedzińce i ryzality.

Skomponowana jest w ten sposób nowa, humanistyczna i atrakcyjna semantycznie przestrzeń kontynuująca skalę i nastrój istniejących układów zabudowy industrialnej XIX-to i XX-to wiecznych budynków Gazowni Warszawskiej.

Proponujemy dwie podstawowe typologie elewacji oraz przewidujemy także użycie ich permutacji różniących się między sobą stosownymi detalami lub rozwiązaniami materiałowo-użytkowymi.

– Pierwsza typologia elewacyjna to elewacja konstrukcyjnie nośna  – budowana jako układ pionowych elementów – słupów elewacyjnych zaprojektowanych  w rozstawie osiowym co 8,10 m, poprzecznie połączonych w poziomie stropów każdej kondygnacji poziomą żelbetową belką o rozpiętości osiowej 8,10 m spełniającej jednocześnie przepis z zakresu ochrony ppoż. o pasie międzypiętrowym o stosownej odporności ogniowej i wymiarach.

W ten sposób utworzone są  wynikowo w elewacji nośnej kwatery  szklane proponowane przez nas jako, trójszybowe, dwukomorowe, podzielone pionowo w rytmie funkcjonalnym, i rozstawie osiowym 1,35 m. Proponujemy wprowadzenie w takim  prostokącie okiennym o szerokości 1,35 m wąskiego okna uchylno-rozwieralnego o szerokości ca 25-30 cm pozwalającego  użytkownikom biur na kontakt ze światem  i klimatem zewnętrznym  w atrakcyjnych porach dnia i roku. Przy wyposażeniu budynku w klimatyzację, otwarcie okien spowoduje naturalnie czasowe wyłączenie poprzez kontaktrony danego modułu klimatyzacyjnego chłodzącego, tak aby nie tworzyć strat energetycznych.

– Druga typologia elewacyjna to elewacja również konstrukcyjnie nośna zbudowana jako układ rastrowy pionowych – osiowo rozmieszczonych co 2,70 m (2×1,35 m) elementów żelbetowych nośnych, połączonych horyzontalnie w poziomie każdego stropu belkami żelbetowymi krawędziowymi przystropowymi łączącymi całość w raster żelbetowy konstrukcyjny, z tym, że do parkingów sprowadzone będą jedynie słupy w rozstawie 8,10 m co zagwarantuje optymalne rozmieszczenie miejsc parkingowych
i ich właściwe rozmiary.

W poziomie parterów  natomiast przewiduje się do wyboru: rozstaw głównych słupów konstrukcyjnych osiowo co 8,10 m tam gdzie za elewacją parteru znajdują się sale konferencyjne, wielofunkcyjne lub hole wejściowe, lub też proponuje się w parterze słupy konstrukcyjne osiowo co 2,70 m w przypadku elewacji parteru za którymi znajdują się inne funkcje w tym dla biura. Naturalnie ta reguła jest podana co do zasady i mogą w niej wystąpić różnego rodzaju permutacje.

– Proponujemy co do zasady wstępnej używanie pierwszej typologii elewacyjnej
o rozpiętości pionowych elementów konstrukcyjnych osiowo co 8,10 m z dużymi pasami okiennymi głównie w elewacjach północnych nienarażonych na działanie bezpośrednie promieniowania słonecznego, a w pozostałych elewacjach używanie głównie drugiej typologii elewacyjnej o mniejszej sumarycznie powierzchni szklanej. Powyższa zasada jest naturalnie wstępna, nie musi być i nie jest rygorystycznie obowiązująca; przewidujemy także możliwość użycia typologii pierwszej o dużej ilości przeszkleń również w elewacjach wschodnich, a także w pozostałych elewacjach ze względów podyktowanych na przykład wymogami funkcjonalnymi niektórych biur lub względami kompozycji architektonicznej  – w tym np. atrakcyjnymi widokami na zewnątrz. Zdefiniowanie i stosowanie dwóch podstawowych typologii elewacyjnych wraz z ich wariantami pozwolą między innymi na właściwe kształtowanie wnętrz urbanistycznych nowego kwartału zabudowy oraz na uzyskanie właściwego, ergonomicznego oświetlenia biur pejzażowych i tradycyjnych a także pozwolą na stworzenie stosownych, optymalnych relacji wizualnych i funkcjonalnych między miejscami pracy we wnętrzach biur a zewnętrznym krajobrazem.

Materiały, detale, pejzaż

Proponujemy minimalistyczny sposób zestawiania materiałów naturalnych  i spójność materiałową całości. Konstrukcja żelbetowa nośnej elewacji pomyślana jest jako warstwowa, wentylowana, z zewnętrzną warstwą licową z cegły ceramicznej. Ślusarka okienna kondygnacji biurowych i parterów jest stalowa, wykonana z elementów profili  systemowych, o stosownie dobieranej statyce i smukłości, malowana proszkowo w piecu. Elewacje ostatnich kondygnacji przedłużone są w górę o około 2,00 m jako ażurowa attyka ceramiczno-stalowa zlicowana z korpusem elewacji i przesłaniająca wizualnie przestrzeń ponad-dachową i kondygnację dachową z ustawionymi na niej urządzeniami technicznymi. Detale proponowane w projekcie są także budowane jako minimalistyczne, operujące tektoniką płaszczyzn monochromatycznych z delikatnymi odcieniami, grą światłocienia, przy użyciu ceramiki, stali, w tym stali Cor-Ten®, stali nierdzewnej szczotkowanej na mat, kamienia matowego w dużych formatach i rozmiarach. Posadzki terenów zewnętrznych – przeznaczonych dla pieszych są zaprojektowane jako ceramiczno-kamienne w cyklach chromatycznych zbliżonych do układu kolorystycznego elewacji. Nasadzenia roślinne zewnętrzne – pejzażowe towarzyszą ciągom pieszym zewnętrznym i penetrują do wnętrz holi biurowych oraz holi centrów konferencyjnych zacierając tym samym granicę pomiędzy światem zewnętrznym a wnętrzem przestrzeni biurowych  i użytkowo-reprezentacyjnych.

Opis proponowanych rozwiązań konstrukcyjnych

Budynek zaprojektowany jest w konstrukcji żelbetowej, monolitycznej jako ustrój płytowo–słupowy.Sztywność przestrzenna zapewniona jest przez trzony żelbetowe komunikacyjno-instalacyjne z klatkami schodowymi, szachtami windowymi i instalacyjnymi. Stropy płaskie z pogrubieniami nad słupami. Ze względu na duże rozpiętości stropy zaprojektowane są jako sprężone, kablobetonowe z wkładkami odciążającymi. Grubości stropu około 37,0 cm. Lokalne pogrubienia stropów powiększą ich grubość lokalnie do 60,0 cm.Ze względu na położenie działki na obszarze tzw. „rynny żoliborskiej” w podłożu gruntowym występują grunty nienośne. Budynki będą wymagały posadowienia na fundamentach specjalnych – palowych, przenoszących obciążenia od budynku na zalegające poniżej grunty nośne.Przewidywany koszt robót konstrukcyjnych z uwzględnieniem projektu stropów sprężonych oraz fundamentów specjalnych szacowany jest  na poziomie ca 27% kosztu realizacji robót budowlano-montażowych całości Obiektu.