Konkurs na gmach Teatru Opery Królewskiej w Warszawie – Wyróżnienie

Fragment opisu konkursowego:

Idea
Budowa instytucji kultury jest każdorazowo wyzwaniem. Budowa budynku operowego dla wysokiej klasy zespołu artystów jest już wyzwaniem niezwykłym. Jak określić wyzwanie przed którym stają architekci nowego obiektu operowego dla światowej klasy artystów w Łazienkach Królewskich w Warszawie?
W Parku Łazienkowskim najważniejsze jest wszystko: kompozycja zieleni i wody, architektura folies – pawilonów i budynków, drzewa, otwarta publiczna i półprywatna przestrzeń. Obiekty architektoniczne współtworzą tę kompozycję. W takim miejscu nowy budynek nie może pysznić się swoją wielkością, ani symbolicznie ani gabarytowo. Dotyczy to zarówno ewentualnych długości jego monumentalnych elewacji, jak i wysokości jego poszczególnych elementów. To skłania do stosownego zdefiniowania obiektu umiejętnie usytuowanego w zieleni, na zastanej leśnej polanie krajobrazowego, angielskiego, romantycznego ogrodu.
W naszym projekcie Teatru Polskiej Opery Królewskiej falujący teren tej leśnej, parkowej polany współtworzy krajobrazowy koncept otoczenia, ale i samego gmachu Opery. Pejzaż, w którym umieszczona jest rzeźbiarska bryła teatru operowego dopełnia i rozwija kompozycję istniejącego parku w stylu angielskim z rozplanowanymi w nim klasycystycznymi elementami architektonicznymi, czerpiącymi niemal wprost z doświadczeń i filozofii budowania starożytnych i twórców epoki Oświecenia.
W 1764 roku, to jest roku inauguracji panowania Króla Stanisława Augusta Poniatowskiego Johann Joachim Winckelmann w swoim dziele „Dzieje sztuki starożytnej” rozpoczyna okres klasycyzmu i ogłasza między innymi, że szczytem sztuki jest osiągnięcie piękna poprzez szlachetną prostotę i spokojną wielkość. Tą drogą podążali w XVIII wieku, wraz z ostatnim Królem Rzeczypospolitej twórcy Parku Łazienkowskiego, a celem naszej pracy jest kontynuowanie tej samej filozofii współcześnie.
Jednocześnie realizujemy zamiar „przedstawienia koncepcji obiektu odpowiadającego współczesnym wymaganiom stawianym funkcji teatralno-operowej, stworzonego z poszanowaniem krajobrazu i kontekstu urbanistycznego, nowoczesnego i oddającego w swoim wyrazie architektonicznym ponadczasowość sztuki operowej”. Proponujemy projekt współczesnego obiektu o najnowocześniejszej technologii, tworzącego jednocześnie kolejny współczesny element krajobrazu romantycznego parku leśnego. Zgodnie z filozofią i tradycją klasycyzmu oraz sztuki operowej projekt Opery kontynuuje także transcendentalne i symboliczne łączenie energii kosmosu z żywiołami, ziemią i przyrodą, używa semantyki astronomii i czasoprzestrzeni układów planetarnych. Poszukuje źródeł swej filozofii w odkryciach Galileusza i Kopernika lub pracach Jana Heweliusza, tak wenerowanych przez epokę klasycyzmu, jak i poprzez samego Króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, jego Architektów i im współczesnych.