Fredry 8 Polskie Wydawnictwo Muzyczne

Gmach Polskiego Wydawnictwa Muzycznego przy ulicy Fredry 8 w Warszawie jest zabytkiem Został wzniesiony w latach 1896-1897 w stylu neorenesansowym według projektu Kazimierza Loewego.

Zdecydowano aby wymagające zaawansowanej technologii i sprawnej logistyki funkcje archiwum i sali koncertowej zlokalizować w nowej rozbudowanej części gmachu z optymalnie wygodnym podjazdem, zaś istniejące wnętrza jako zabytkowe świadectwo historii udostępnić w najszerszym możliwie zakresie publiczności. Wartościowe wnętrza i elewacje zostaną pieczołowicie odrestaurowane i wzbogacone o publiczne funkcje. Zapewniono plac manewrowy 10x10m umożliwiający dojazd ze sprzętem muzycznym i pozostałymi dostawami a także sprawną logistykę działów wypożyczalni PWM.

Rozbudowa domyka i reperuje tkankę kwartału, a na jej dachu zlokalizowano taras widokowy umożliwiający obserwacje panoramy Warszawy i organizację specyficznych wydarzeń plenerowych.

Rozbudowa w części oficyn planowana jest o prostej ascetycznie formie,  elewacje nowej sali koncertowej zaprojektowano z żelbetu architektonicznego warstwowego o szlachetnej woskowanej nawierzchni i teksturze, z metaforycznym detalem inspirowanym charakterem działalności muzycznej wydawnictwa PWM.

Zakłada się restaurację historycznej tekstury ścian, sufitów, podłóg a w szczególności przywrócony zostanie naturalny kolor drewna  na poziomie 1 w patio. Wszelkie ingerencje materiałowe ograniczają się do zastosowania naturalnych, minimalistycznych w wyrazie, powtarzających się w budynku kilku nowych materiałów wykończeniowych takich jak polerowane aluminiowe akustyczne elementy przestrzenne pochłaniające bądź odbijające fale dźwiękowe, pełniące jednocześnie rolę metafory muzycznych akordów i dźwięków wszechobecnych w gmachu oraz wchodzących w interakcje z każdą z jego lokalnych przestrzeni.